im in love with molecules

من عاشق ملکولها هستم. من ملکولها رو خیلی‌ دوست دارم. ملکولها کلی چیزای قشنگ میسازن. مثلا، من تمام ملکولهایی که ملیحه رو میسازن رو خیلی‌ دوست دارم. اونها ژنهایی رو درست کردن که باعث میشن ملیحه اینجوری تو همه عکسها بخنده و شاد کنه همه رو، خیلی‌ ملکولهای نازی باید باشن.

من کلا عاشق ملکولها هستم. حتا اونهأی که ژنهای یه میکرب خطرناک رو میسازن که باعث مرگه ما آدما می‌شه. من اون ژن زبرو زرنگ رو خیلی‌ دوست دارم. آخه داره پا به پا آدما با این همه ادعا عقل و هوششون میاد و تسلیم هم نمی‌شه. من ملکولهایی که تسلیم نمیشن رو خیلی‌ دوست دارم. اونایی که تو رقابت نفسگیر با ملکولهای دیگه، برنده و پیروز بیرون میان. راستی‌! من رقابت کردن رو هم تو زندگی‌ خیلی‌ دوست دارم. معتقدم که زیبایی جهان هستی امروزی، نتیجهٔ سالها رقابت تنگاتنگ تمام ملکولهای این هستی‌ با یکدیگه است. البته من اتمها و حتا ذرات ریزتر از اتمها رو هم دوست دارم. قشنگی‌ اونا اینه که اونا هیچ وقت از بین نمیرن. همیشه هستن. اما با این حال، من مسلما ملکولها رو بیشتر از اتمهاشون دوست دارم. کلا ملکولها خیلی‌ دوست داشتنی هستن. میدونی‌ چرا اینو میگم؟ چون اگرچه ممکنه یه ملکول از یه ملکول دیگه شکست بخوره و اتمهاش از هم بپاشه، اما این باعث می‌شه که دفعه بعد این اتمها یاد بگیرن، یه جور دیگه با هم دست به یکی‌ بشن تا یه ملکول زرنگتر بسازن. بعد این ملکول زرنگتر (که همیشه خوشگلتر هم هست و باعث می‌شه که دنیا زیباتر بشه) میره به جنگ اون ملکولی که قبلا ازش شکست خورده بود، و باهاش زورازمایی می‌کنه.

راستی‌، ملکولهای مهدی جانم هم خیلی‌ باحالن. یه سری از این ملکولها که داخل کلهٔ مهدی جانم هستن، یه کاری می‌کنن که ملکولهای تو ماهیچه‌های چشمهای مهدی، برن زوم کنن رو یه سری ملکولها شیطون که معمولا ما آدما خیلی‌ دقت نمی‌کنیم، و از اونا عکس بگیرن. اونوقت ما و خیلی‌ دیگه از آدما بتونیم اون بازی قشنگ ملکولها رو ببینیم و کلی‌ لذت ببریم...

دنیای من این سالها این ملکولها و بازی قشنگشون با هم دیگه است.‌ای ملکولهای دنیا، من واقعا دوستون دارم!